Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отча́яние ср. ро́спач, -чы ж., адча́й, -ча́ю м.;

отча́янно нареч.

1. (безрассудно смело) адча́йна; (яростно) шалёна;

отча́янно сопротивля́ться адча́йна (шалёна) супраціўля́цца;

2. (очень) разг. страшэ́нна, мо́цна, ве́льмі, на́дта;

отча́янность адча́йнасць, -ці ж.;

он всегда́ отлича́лся отча́янностью ён заўсёды вылуча́ўся адча́йнасцю;

отча́янный

1. (проникнутый отчаянием) ро́спачны, адча́йны;

отча́янный взгляд ро́спачны (адча́йны) по́зірк;

2. (безрассудно смелый) адча́йны; (яростный) шалёны; (опасный) небяспе́чны; (рискованный) рызыко́ўны;

отча́янная голова́ адча́йная галава́;

отча́янное сопротивле́ние адча́йнае (шалёнае) супраціўле́нне;

отча́янное предприя́тие небяспе́чнае (рызыко́ўнае) прадпрые́мства;

отча́янный посту́пок адча́йны ўчы́нак;

3. (сильно увлекающийся чем-л.) заўзя́ты, страшэ́нны;

отча́янный боле́льщик заўзя́ты бале́льшчык;

4. (очень плохой) разг.е́льмі) дрэ́нны, ніку́ды не ва́рты;

отча́янное поведе́ние ве́льмі дрэ́нныя (ніку́ды не ва́ртыя) паво́дзіны.

отча́яться сов.

1. стра́ціць надзе́ю, адча́яцца;

2. (решиться) разг. адча́яцца, адва́жыцца, асме́ліцца.

о́тче уст. о́йча, -чы м.

отчего́

1. нареч. чаму́;

отчего́ он не пришёл? чаму́ ён не прыйшо́ў?;

2. союз (вследствие чего) чаму́;

я не зна́ю, отчего́ он не пришёл я не ве́даю, чаму́ ён не прыйшо́ў.

отчего́-либо нареч. чаго́е́будзь.

отчего́-нибу́дь нареч. чаго́е́будзь.

отчека́ненный адчака́нены;