Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́твердить сов., разг. завучы́ць, мног. пазаву́чваць;

вы́тверженный разг. заву́чаны, мног. пазаву́чваны.

вытве́рживать несов., разг. заву́чваць.

вы́творить сов., разг. вы́тварыць, вы́чварыць.

вытворя́ть несов., разг. вытвара́ць, вычвара́ць;

вытворя́ться

1. (происходить) твары́цца, рабі́цца;

2. страд. вытвара́цца, вычвара́цца; см. вытворя́ть.

вытека́ние выцяка́нне, -ння ср.;

вытека́ть несов.

1. выцяка́ць;

2. перен. (являться выводом) выніка́ць.

вы́теребить сов., с.-х. вы́рваць, мног. павырыва́ць; вы́церабіць;

вы́теребленный вы́рваны, мног. павырыва́ны; вы́цераблены.