Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отстрога́ть сов. вы́стругаць, мног. павыстру́гваць; (рубанком) вы́габлеваць, мног. павыгаблёўваць.

отстро́енный

1. адбудава́ны, мног., паадбудо́ўваны;

2. адстро́ены; см. отстро́ить;

отстро́ить сов.

1. (выстроить) адбудава́ць, мног. паадбудо́ўваць;

2. (радиоприёмник) адстро́іць;

отстро́иться

1. (о стройке) адбудава́цца, мног. паадбудо́ўвацца;

2. (о радиоприёмнике) адстро́іцца.

отстро́йка (радиоприёмника) адстро́йка, -кі ж.

отстро́ченный адстро́чаны, вы́страчаны, мног. павыстро́чваны;

отстрочи́ть сов. адстрачы́ць, вы́страчыць, мног. павыстро́чваць.

отстру́ганный вы́струганы, мног. павыстру́гваны; вы́габлеваны, мног. павыгаблёўваны;

отструга́ть сов., разг. вы́стругаць, мног. павыстру́гваць; (рубанком) вы́габлеваць, мног. павыгаблёўваць;

отстру́гивать несов. выстру́гваць; (рубанком) выгаблёўваць;