Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

у́ханье

1. бу́ханне, -ння ср.; ву́хканне, -ння ср., во́хканне, -ння ср.;

2. сту́канне, -ння ср.; см. у́хать 1, 6;

3. (восклицание) ву́хканне, -ння ср.

у́харски нареч., разг. зухава́та, хва́цка;

у́харский зухава́ты, хва́цкі;

у́харство ср., разг. зухава́тасць, -ці ж., хва́цкасць, -ці ж.

у́харь разг. зух, род. зу́ха м., хват, род. хва́та м.

у́хать несов.

1. разг. (издавать громкий звук) бу́хаць, грыме́ць; (громко кричать) ву́хкаць, во́хкаць;

вдалеке́ у́хал гром удалечыні́ бу́хаў (грыме́ў) гром;

2. (с шумом падать) прост. бу́хаць, го́паць; па́даць;

3. (класть в большом количестве) прост. бу́хаць, гаці́ць, пе́рці;

4. (пропадать) прост. ма́рна прапада́ць, гі́нуць;

5. (расходовать) прост. бу́хаць;

6. (ударять) прост. сту́каць;

у́хаться прост. бу́хацца, го́пацца.