угри́ца зоол. вугры́ца, -цы ж.
угро́бить сов., груб., прост. угро́біць; (убить) забі́ць; (погубить) загубі́ць;
угро́биться угро́біцца; забі́цца;
угро́бленный угро́блены; забі́ты; загу́блены; см. угро́бить.
угрожа́емый прил., разг. пагража́льны, пагро́злівы; (опасный) небяспе́чны;
угрожа́ть несов. пагража́ць, гразі́ць;
угрожа́юще нареч. пагража́льна, пагро́зліва;
угрожа́ющий
1. прич. які́ (што) пагража́е, які́ (што) гро́зіць;
2. прил. пагража́льны, пагро́злівы; (опасный) небяспе́чны;
угрожа́ющее положе́ние пагража́льнае стано́вішча.
угро́зыск (уголо́вный ро́зыск) крымвы́шук, -ку м. (крыміна́льны вы́шук).