Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отъе́здиться ад’е́здзіцца.

отъезжа́ть несов. ад’язджа́ць;

отъезжа́ющий

1. прич. які́ (што) ад’язджа́е;

2. сущ. ад’язджа́ючы, -чага м.

отъе́зжий уст. далёкі;

отъе́зжее по́ле далёкае по́ле.

отъе́сть сов. ад’е́сці.

отъе́сться сов., разг. ад’е́сціся.

отъе́хать сов. ад’е́хаць, мног. паад’язджа́ць.

отъём м., спец.; отъёмка ж., спец. адыма́нне, -ння ср.;

отъёмный адды́мны.

отъя́вленный разг. заўзя́ты, страшэ́нны;

отъя́вленный лентя́й страшэ́нны гульта́й.