Verbum

отцепи́ть сов. адчапі́ць, мног. паадчэ́пліваць, паадчапля́ць;

отцепи́ться

1. (расцепляясь, отделиться) адчапі́цца, мног. паадчэ́плівацца, паадчапля́цца;

2. перен., прост. адчапі́цца.

отце́пка ж. адчэ́пка, -кі ж., адчэ́пліванне, -ння ср.;

отцепле́ние адчэ́пліванне, -ння ср.;

отце́пленный адчэ́плены;

отцепля́ть несов. адчэ́пліваць, адчапля́ць;

отцепля́ться

1. (расцепляясь, отделяться) адчэ́плівацца, адчапля́цца; см. отцепи́ться​ ¹;

2. страд. адчэ́плівацца, адчапля́цца; см. отцепля́ть;

отцепно́й адчапны́;

отце́пщик спец. адчэ́пшчык, -ка м.;

отце́пщица адчэ́пшчыца, -цы ж.