Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отва́жный адва́жны, сме́лы.

отва́л м.

1. адва́л, -лу м.;

2. (в плуге) акладня́, -ні ж.; палі́ца, -цы ж., адва́л, -ла м.;

3. (в грейдере) адва́л, -ла м.;

4. горн. адва́л, -лу м.;

накорми́ть до отва́ла накармі́ць да адва́лу.

отва́ленный адва́лены; адкі́нуты; см. отвали́ть 1;

отва́ливание

1. адва́льванне, -ння ср.; адкіда́нне, -ння ср.;

2. адплыва́нне, -ння ср.; см. отва́ливать;

отва́ливать несов.

1. адва́льваць; (отбрасывать) адкіда́ць, адкі́дваць;

2. (о судах) адплыва́ць;

отва́ливаться

1. адва́львацца; адкіда́цца, адкі́двацца; (отпадать — ещё) адпада́ць; см. отвали́ться;

2. страд. адва́львацца; адкіда́цца, адкі́двацца; см. отва́ливать 1;

отвали́ть сов.

1. адвалі́ць; (отбросить) адкі́нуць;

2. (о судах) адплы́сці, адплы́ць;

отвали́ться адвалі́цца, адкі́нуцца; (отпасть — ещё) адпа́сці.

отва́лка ж. адва́льванне, -ння ср., адкіда́нне, -ння ср.;

отва́лка песка́ адкіда́нне пяску́.

отва́льный адва́льны;