Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

выезжа́тьII несов. (приучать к езде) аб’язджа́ць, аб’е́зджваць, вые́зджваць.

вы́езженныйI аб’е́зджаны, вы́езджаны; см. вы́ездитьI.

вы́езженныйII (изъезженный) вы́езджаны, аб’е́зджаны.

вые́зживать несов. (приучать к езде) аб’язджа́ць, аб’е́зджваць, вые́зджваць.

вы́ем м.

1. (действие) выма́нне, -ння ср.;

2. (проём) вы́емка, -кі ж.; (вырез) вы́разка, -кі ж.;

вы́емка ж.

1. (действие) выма́нне, -ння ср.;

2. (проём) вы́емка, -кі ж.; вы́разка, -кі ж.; см. вы́ем;

3. (изъятие) юр. адабра́нне, -ння ср.;

вы́емчатый вы́емчаты.

вы́есть сов., в разн. знач. вы́есці, мног. павыяда́ць.

вы́ехать сов.

1. вы́ехаць;

вы́ехать со двора́ вы́ехаць з двара́;

вы́ехать в го́род вы́ехаць у го́рад;

2. перен., разг. вы́ехаць;

вы́ехать на обстоя́тельствах вы́ехаць на акалі́чнасцях.