вы́ступить сов.
1. (выдаться вперёд) вы́ступіць, вы́тыркнуцца;
2. в др. знач. вы́ступіць; вы́йсці;
из толпы́ вы́ступила же́нщина з нато́ўпу вы́ступіла (вы́йшла) жанчы́на;
полк вы́ступил в похо́д полк вы́ступіў у пахо́д;
вода́ вы́ступила из берего́в вада́ вы́йшла з бераго́ў;
вы́ступить из преде́лов благоразу́мия перен. вы́йсці за ме́жы асцяро́жнасці;
слёзы вы́ступили на глаза́х слёзы вы́ступілі на вача́х;
вы́ступить в печа́ти вы́ступіць у дру́ку;
вы́ступить с ре́чью вы́ступіць з прамо́вай;
вы́ступить про́тив прое́кта вы́ступіць су́праць прае́кта;
выступле́ние в разн. знач. выступле́нне, -ння ср.; вы́ступ, -у м.
выстыва́ть несов. выстыва́ць.
вы́стыть сов., разг. вы́стыць.
вы́судить сов., прост. вы́судзіць, мног. павысу́джваць;
вы́суженный вы́суджаны, мног. павысу́джваны.
высу́живать несов., прост. высу́джваць;
высу́живаться страд. высу́джвацца.
вы́сунутый вы́сунуты, вы́стаўлены;
вы́сунуть сов. вы́сунуць, мног. павысо́ўваць, вы́ставіць, мног. павыстаўля́ць;