отто́лкнутый
1. адпіхну́ты, мног. паадпіха́ны, адштурхну́ты, мног. паадшту́рхваны;
2. адштурхну́ты, мног. паадшту́рхваны, адда́лены; см. оттолкну́ть;
оттолкну́ть сов.
1. адпіхну́ць, мног. паадпіха́ць, адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць;
2. перен. (отдалить, отстранить) адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць, аддалі́ць; (вызвать отвращение, неприязнь) адвярну́ць, вы́клікаць агі́ду, непрыя́знасць (у каго);
оттолкну́ться
1. адпіхну́цца, адштурхну́цца;
2. перен. адштурхну́цца.
оттома́нка кана́па, -пы ж., атама́нка, -кі ж.
отто́пать сов., в разн. знач. адту́паць.
отто́пки (остатки от вытапливания) вы́тапкі, -пак ед. нет; (от сала) вы́скваркі, -рак ед. нет.
отто́птанный адтапта́ны, мног. паадто́птваны;
оттопта́ть сов. адтапта́ць, мног. паадто́птваць.
оттопы́ренный адтапы́раны;