упреждённый уст. апярэ́джаны, папярэ́джаны.
упрека́ть несов. папрака́ць (каго), упіка́ць (каму, каго); (укорять) дакара́ць;
упрекну́ть сов. папракну́ць (каго), упікну́ць (каму, каго); (укорить) дакары́ць.
упре́лый в разн. знач. упрэ́лы, увапрэ́лы.
упрессо́ванный упрасава́ны;
упрессова́ть сов. упрасава́ць;
упрессова́ться упрасава́цца;
упрессо́вывать несов. упрасо́ўваць;
упрессо́вываться возвр., страд. упрасо́ўвацца.
упре́ть сов., в разн. знач. упрэ́ць, увапрэ́ць;
ка́ша хорошо́ упре́ла ка́ша до́бра ўпрэ́ла;
ло́шадь упре́ла конь упрэ́ў (увапрэ́ў).