Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

навола́кивать несов., разг.

1. навалака́ць, наця́гваць;

2. (о тучах) безл. завалака́ць, завала́кваць; нахма́рвацца;

навола́киваться страд. навалака́цца, наця́гвацца; см. навола́кивать.

наволочённый навало́чаны, мног. панавалака́ны, наця́гнуты, мног. панаця́гваны;

наволочи́ть сов., разг.

1. навалачы́, мног. панавалака́ць, нацягну́ць, мног. панаця́гваць;

2. завалачы́, мног. пазавалака́ць; безл. нахма́рыцца; см. навола́кивать.

на́волочка навало́чка, -кі ж., на́валачка, -кі ж.;

на́волочный навало́чны, на́валачны.

наволо́чь сов., прост.

1. (принести, притащить) навалачы́, мног. панавалака́ць, нацягну́ць, мног. панаця́гваць;

2. (о тучах) безл. завалачы́, нахма́рыцца;

наволокло́ на не́бо туч завалакло́ не́ба хма́рамі, нахма́рылася.

навоня́ть сов., прост. насмуро́дзіць.

навора́чивать несов.

1. разг. наваро́чваць; нава́льваць;

2. (накручивать) разг. накру́чваць;

3. (есть с аппетитом) прост. упі́сваць, уміна́ць;

навора́чиваться страд. наваро́чвацца, накру́чвацца.