Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́корчёвка ж. выкарчо́ўванне, -ння ср.; выкарчо́ўка, -кі ж.;

вы́корчёвывание

1. выкарчо́ўванне, -ння ср., карчава́нне, -ння ср.;

2. выкарчо́ўванне, -ння ср.; см. выкорчёвывать;

вы́корчёвывать несов.

1. выкарчо́ўваць, карчава́ць;

2. перен. выкарчо́ўваць;

вы́корчёвываться страд. выкарчо́ўвацца, карчава́цца; см. выкорчёвывать 1.

вы́кос м., прост. выко́шванне, -ння ср.;

вы́косить сов. вы́касіць, мног. павыко́шваць;

вы́кошенный вы́кашаны, мног. павыко́шваны.

вы́краденный вы́крадзены, мног. павыкрада́ны, павыкра́дваны.

выкра́дывание выкрада́нне, -ння ср., выкра́дванне, -ння ср.;

выкра́дывать несов. выкрада́ць, выкра́дваць;