Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

угоня́тьII сов. (гоняя, погоняя, утомить), прост. змары́ць, загна́ць, заганя́ць.

угоня́тьсяI несов., страд.

1. гна́цца; выганя́цца; адганя́цца; заганя́цца;

2. кра́сціся; см. угоня́тьI.

угоня́тьсяII сов., прост.

1. (устать от беготни) збе́гацца, набе́гацца;

2. (гонясь за кем, за чем, поспеть) спра́віцца (з кім, з чым).

угора́здить сов., разг. со́біць (каму);

и угора́здило же его́ прие́хать безл. і со́біла ж. яму́ прые́хаць.

угора́тьI несов. (отравляться угаром) чадзе́ць, уча́дзьваць.

угора́тьII несов. (уменьшаться при плавке) угара́ць, уга́рваць; (уменьшаться при горении) надгара́ць, надга́рваць, адгара́ць, адга́рваць.

угоре́вший

1. які́ (што) уча́дзеў, уча́дзелы;

2. які́ (што) ашале́ў, які́ (што) звар’яце́ў; які́ (што) з’е́хаў з глу́зду, які́ (што) здурне́ў; ашале́лы, шалёны, апанта́ны; см. угоре́тьI.

угоре́лый

1. уст. уча́дзелы;

2. перен., разг. ашале́лы, шалёны, апанта́ны;

как угоре́лый як ашале́лы (шалёны, апанта́ны); см. угоре́тьI.

угоре́тьI сов.

1. (отравиться угаром) уча́дзець;

2. перен. (сойти с ума) прост. ашале́ць, звар’яце́ць; з глу́зду з’е́хаць, здурне́ць.

угоре́тьII сов. (уменьшиться при плавке) угарэ́ць; (уменьшиться при горении) надгарэ́ць, адгарэ́ць.