Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

увольня́ть несов. звальня́ць; (освобождать) вызваля́ць;

увольня́ть по сокраще́нию шта́тов звальня́ць па скарачэ́нні шта́таў;

увольня́ть в запа́с воен. звальня́ць у запа́с;

увольня́ть с до́лжности звальня́ць з паса́ды, вызваля́ць ад паса́ды;

увольня́ться возвр., страд. звальня́цца; вызваля́цца; см. уво́литься, увольня́ть.

уворо́ванный укра́дзены;

уворова́ть сов., разг. укра́сці;

уворо́вывать несов., разг. кра́сці.

уврачева́ть сов., уст. вы́лечыць.

увуля́рный лингв. увуля́рны.

увы́ межд. (к сожалению) на жаль; (но не тут-то было) ды дзе там;

но увы́! але́ на жаль!, ды дзе там!;

он до́лжен был прие́хать, но увы́! его́ ещё нет ён паві́нен быў прые́хаць, але́, на жаль, яго́ яшчэ́ няма́;

увы́, э́то о́чень печа́льно на жаль, гэ́та ве́льмі су́мна;

увы́, наде́жды бо́льше нет на жаль, надзе́і больш няма́.

увяда́ние

1. завяда́нне, -ння ср.;

2. (человека) завяда́нне, -ння ср.; змарне́нне, -ння ср.;

увяда́ть несов.

1. вя́нуць;

2. (о человеке) вя́нуць; марне́ць.