Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отстрани́ть сов.

1. адхілі́ць, мног. паадхіля́ць; (отодвинуть) адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць; (оттолкнуть) адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць, адпіхну́ць, адапхну́ць, мног. паадпіха́ць, паадпі́хваць;

2. (от должности) зво́льніць, мног. пазвальня́ць, зняць, мног. пазніма́ць (з паса́ды); (от участия в чём-л.) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць;

отстрани́ться

1. адхілі́цца;

2. (уклониться) адхілі́цца, стаць у баку́;

отстраня́ть несов.

1. адхіля́ць; адсо́ўваць; адшту́рхваць, адпі́хваць;

2. (от должности) звальня́ць, зніма́ць (з паса́ды); (от участия в чём-л.) адхіля́ць;

отстраня́ться

1. адхіля́цца;

2. (уклоняться) адхіля́цца, трыма́цца ў баку́;

3. страд. адхіля́цца; адсо́ўвацца; адшту́рхвацца, адпі́хвацца; звальня́цца, зніма́цца (з паса́ды); см. отстраня́ть.

отстра́чивать несов. адстро́чваць, выстро́чваць;

отстра́чиваться страд. адстро́чвацца, выстро́чвацца.

отстре́л м., охот. адстрэ́л, -лу м., адстрэ́льванне, -ння ср.;

отстре́ленный адстрэ́лены; см. отстреля́ть.

отстре́ливать несов.

1. (отрывать снарядом, пулей) разг. адстрэ́льваць;

2. охот. адстрэ́льваць;

отстре́ливаться

1. (отвечать стрельбой на стрельбу, отбиваться стрельбой) адстрэ́львацца;

2. (объединяться, открепляться в результате действия специального устройства на космическом корабле) адстрэ́львацца;

3. страд. адстрэ́львацца; см. отстре́ливать.