Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

открепи́ть сов.

1. адмацава́ць; (отвязать) адвяза́ць, мног. паадвя́зваць;

2. (снять с учёта) адмацава́ць;

открепи́ться

1. адмацава́цца; (отвязаться) адвяза́цца, мног. паадвя́звацца;

2. (сняться с учёта) адмацава́цца;

открепле́ние

1. адмацава́нне, -ння ср.; адвя́званне, -ння ср.;

2. адмацава́нне, -ння ср.; см. открепля́ть;

откреплённый

1. адмацава́ны; адвя́заны, мног. паадвя́званы;

2. адмацава́ны; см. открепи́ть;

открепля́ть несов.

1. адмацо́ўваць; (отвязывать) адвя́зваць;

2. (снимать с учёта) адмацо́ўваць;

открепля́ться

1. адмацо́ўвацца; (отвязываться) адвя́звацца;

2. (сниматься с учёта) адмацо́ўвацца; см. открепи́ться;

3. страд. адмацо́ўвацца; адвя́звацца; см. открепля́ть.

открести́ться сов., разг. адхрысці́цца.

откре́щиваться несов., разг. адхры́шчвацца.

откристаллизова́ться сов. адкрышталізава́цца.

открове́ние адкрыццё, -цця́ ср.;

э́то бы́ло для всех открове́нием гэ́та было́ для ўсі́х адкрыццём.