Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отврати́тельно нареч. агі́дна;

отврати́тельность агі́днасць, -ці ж.;

отврати́тельный агі́дны.

отврати́ть сов.

1. (направить в сторону, отвернуть) уст. адвярну́ць;

2. (помешать осуществлению чего-л.) книжн. адхілі́ць, адве́сці;

отврати́ть несча́стье адхілі́ць (адве́сці) няшча́сце;

отврати́ться уст.

1. (отвернуться в сторону) адвярну́цца;

2. перен. (отказаться, отступиться) адмо́віцца, адступі́цца.

отвра́тно нареч., разг. агі́дна;

отвра́тный разг. агі́дны.

отвраща́ть несов.

1. (направлять в сторону, отворачивать) уст. адваро́чваць;

2. (мешать осуществлению чего-л.) книжн. адхіля́ць, адво́дзіць; см. отврати́ть;

отвраща́ться уст.

1. (отворачиваться в сторону) адваро́чвацца;

2. перен. (отказываться, отступаться) адмаўля́цца, адступа́цца; см. отврати́ться;

3. страд. адваро́чвацца; адхіля́цца, адво́дзіцца; см. отвраща́ть;

отвраще́ние ср.

1. уст. (действие) адваро́чванне, -ння ср.; адхіле́нне, -ння ср., адвядзе́нне, -ння ср., адво́д, -ду м.; см. отвраща́ть;

2. (брезгливость) агі́да, -ды ж.;

пита́ть отвраще́ние га́дзіцца (чым-небудзь), адчува́ць агі́ду.