отверде́ть 
Verbum
анлайнавы слоўнікотверди́тель (вещество) ацвярджа́льнік, -ка 
отве́рженец занядба́ны, -нага 
отве́рженный
1. (угнетённый) занядба́ны, адры́нуты; прыгне́чаны;
2. (отклонённый) 
отверза́ть 
отверза́ться 
отве́рзтись 
отве́рзть 
отверну́ть 
1. (отвинтить) адкруці́ць, 
отверну́ть га́йку адкруці́ць га́йку;
отверну́ть кран адкруці́ць кран;
2. (отломить) 
отверну́ть ку́кле ру́ку адкруці́ць (адлама́ць) ля́льцы руку́;
3. (повернуть в сторону) адвярну́ць, 
отверну́ть лицо́ (от кого-л.) адвярну́ць твар (ад каго-небудзь);
4. (откинуть) адхілі́ць, 
отверну́ть полу́ шу́бы адхілі́ць крысо́ фу́тра;
отверну́ть одея́ло адхілі́ць (адхіну́ць) ко́ўдру;
отверну́ться
1. (отвинтиться) адкруці́цца, 
2. (повернуть своё лицо в другую сторону) адвярну́цца, 
3. (откинуться) адхілі́цца, 
4.