Verbum

отсро́чиваться страд. адтэрміно́ўвацца;

отсрочи́ть сов. адтэрмінава́ць;

отсро́чка адтэрміно́ўка, -кі ж.

отстава́ние адстава́нне, -ння ср.;

отстава́ть несов., в разн. знач. адстава́ць; см. отста́ть.

отста́вить сов.

1. (отодвинуть) адста́віць, мног. паадстаўля́ць;

2. (дать отставку) даць адста́ўку, зво́льніць, мног. пазвальня́ць, зняць, мног. пазніма́ць (з паса́ды);

3. воен. адста́віць!;

отста́вка ж. адста́ўка, -кі ж., звальне́нне (з паса́ды);

отста́вленный

1. (отодвинутый) адста́ўлены;

2. (от работы) зво́льнены;

отставля́ть несов.

1. (отодвигать) адстаўля́ць;

2. (давать отставку) дава́ць адста́ўку, звальня́ць, зніма́ць (з паса́ды);

отставни́к разг. адстаўні́к, -ка́ м.;