Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обраба́тываемость апрацава́льнасць, -ці ж.;

обраба́тывание

1. апрацо́ўванне, -ння ср.;

2. апрацо́ўванне, -ння ср., урабля́нне, -ння ср.;

3. настро́йванне, -ння ср., угаво́рванне, -ння ср.;

4. абла́джванне, -ння ср.; см. обраба́тывать;

обраба́тывать несов.

1. апрацо́ўваць;

обраба́тывать мета́лл апрацо́ўваць метал;

обраба́тывать статью́ апрацо́ўваць арты́кул;

2. (землю) апрацо́ўваць, урабля́ць;

3. (воздействовать на кого, что) разг. настро́йваць, угаво́рваць;

4. (с выгодой для себя делать) прост. абла́джваць;

обраба́тываться

1. апрацо́ўвацца; нала́джвацца; см. обрабо́таться;

2. страд. апрацо́ўвацца; урабля́цца; настро́йвацца; абла́джвацца; см. обраба́тывать;

обраба́тывающий

1. прич. які́ (што) апрацо́ўвае; які́ (што) урабля́е; які́ (што) настро́йвае, які́ (што) угаво́рвае; які́ (што) абла́джвае; см. обраба́тывать;

2. прил. апрацо́ўчы;

обраба́тывающая промы́шленность апрацо́ўчая прамысло́васць;

обрабо́танность

1. апрацава́насць, -ці ж.;

2. апрацава́насць, -ці ж., уро́бленасць, -ці ж.; см. обрабо́тать 2;

обрабо́танный

1. апрацава́ны;

2. апрацава́ны, уро́блены;

3. настро́ены, угаво́раны;

4. абла́джаны; см. обрабо́тать;

обрабо́тать сов.

1. апрацава́ць;

2. (землю) апрацава́ць, урабі́ць;

3. (воздействовать на кого, что) разг. настро́іць, угавары́ць;

4. (с выгодой для себя сделать) прост. абла́дзіць; см. обраба́тывать;

обрабо́таться разг. апрацава́цца; нала́дзіцца;

обрабо́тка ж.

1. в разн. знач. апрацо́ўка, -кі ж.;

артиллери́йская обрабо́тка пере́днего кра́я оборо́ны проти́вника артылеры́йская апрацо́ўка пярэ́дняга кра́ю абаро́ны праці́ўніка;

механи́ческая обрабо́тка механі́чная апрацо́ўка;

терми́ческая обрабо́тка тэ́рмічная апрацо́ўка;

2. апрацо́ўка, -кі ж., урабля́нне, -ння ср.;

3. настро́йванне, -ння ср., угаво́рванне, -ння ср.;

4. абла́джванне, -ння ср.; см. обраба́тывать;

взять в обрабо́тку узя́ць у рабо́ту;