обрабо́тка ж.

1. в разн. знач. апрацо́ўка, -кі ж.;

артиллери́йская обрабо́тка пере́днего кра́я оборо́ны проти́вника артылеры́йская апрацо́ўка пярэ́дняга кра́ю абаро́ны праці́ўніка;

механи́ческая обрабо́тка механі́чная апрацо́ўка;

терми́ческая обрабо́тка тэ́рмічная апрацо́ўка;

2. апрацо́ўка, -кі ж., урабля́нне, -ння ср.;

3. настро́йванне, -ння ср., угаво́рванне, -ння ср.;

4. абла́джванне, -ння ср.; см. обраба́тывать;

взять в обрабо́тку узя́ць у рабо́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)