Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

о́труби ед. нет во́труб’е, -б’я ср., мн. нет.

отруби́ть сов., в разн. знач. адсячы́, мног. паадсяка́ць.

отру́бленный адсе́чаны, мног. паадсяка́ны.

отрубно́й ист. адрубны́.

о́трубный (к о́труби) с.-х. во́труб’евы;

о́трубный корм во́труб’евы корм;

отру́бный (к отру́б) спец. во́друбны.

отрубяно́й во́труб’евы.

отру́ганный вы́лаяны;

отруга́ть сов., разг. (кого) вы́лаяць (каго), насвары́цца (на каго).

отру́гиваться сов., прост. адла́йвацца.