отрече́ние адрачэ́нне, -ння
Verbum
анлайнавы слоўнікотре́чься
отреша́ть
отреша́ться
1. вызваля́цца; адмаўля́цца;
2.
отреше́ние (действие) адхіле́нне, -ння
отрешённость (отчуждённость) адлу́чанасць, -ці
отрешённый адхі́лены, вы́звалены, зня́ты (з чаго);
отреши́ть
отреши́ть от до́лжности адхілі́ць (вы́зваліць) ад паса́ды, зняць з паса́ды;
отреши́ться вы́зваліцца; адмо́віцца;
отреши́ться от мы́сли о чём-л. вы́зваліцца (адмо́віцца) ад ду́мкі аб чым-не́будзь.
отрёпанный