отраже́ние ср.
1. (удара, нападения) адбіццё, -цця́ ср.; (атаки) адбіва́нне, -ння ср.;
2. (отсвет) адбі́так, -тку м.;
3. (изображение) адлюстрава́нне, -ння ср., адбі́так, -тку м.;
4. филос. адлюстрава́нне, -ння ср.; (отображение) адво́бражанне, -ння ср.;
ле́нинская тео́рия отраже́ния ле́нінская тэо́рыя адлюстрава́ння;
5. (эпохи, общества) адлюстрава́нне, -ння ср.; пака́з, -зу м.;
6. (влияние) адбі́так, -тку м.;
отражённо нареч. адлюстрава́на;
отражённый адбі́ты, адлюстрава́ны; пака́заны, вы́казаны; см. отрази́ть.
отрази́ть сов.
1. (отбить удар, нападение) адбі́ць;
2. (воспроизвести изображение) адлюстрава́ць, адбі́ць; (лучи, колебательные движения и т. п.) физ. адбі́ць;
3. (воспроизвести в образах) адлюстрава́ць; (показать) паказа́ць; (выразить) вы́казаць;
отрази́ть жизнь в иску́сстве адлюстрава́ць жыццё ў маста́цтве;
отрази́ться
1. (об изображении) адлюстрава́цца, адбі́цца;
в воде́ отрази́лся лу́нный свет у вадзе́ адлюстрава́лася (адбі́лася) ме́сячнае святло́;
2. перен. (сказаться) адбі́цца;
пребыва́ние на ю́ге хорошо́ отрази́лось на его́ здоро́вье прабыва́нне (знахо́джанне) на по́ўдні до́бра адбі́лася на яго́ здаро́ўі.
отрапорто́ванный адрапартава́ны;
отрапортова́ть сов. адрапартава́ць;
отрапорто́вывать несов. адрапарто́ўваць.
отраслеви́к разг. галіно́вік, -ка м.;
отраслево́й галіно́вы;
отраслевые вту́зы галіно́выя втну.