Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

урони́ть сов.

1. (упустить) упусці́ць; (выпустить) вы́пусціць; (потерять) згубі́ць; (сбросить) скі́нуць;

2. перен. (слово) кі́нуць, сказа́ць;

3. (слезу) вы́раніць;

4. (голову) апусці́ць, мног. паапуска́ць;

5. перен. (достоинство, авторитет) стра́ціць.

уросульфа́н фарм. урасульфа́н, -ну м.

уротропи́н фарм. уратрапі́н, -ну м.

урохро́м физиол. урахро́м, -му м.

уро́чище уро́чышча, -шча ср.

уро́чный

1. (определённый) вы́значаны; (назначенный) прызна́чаны;

2. (о работе) уро́чны.

уругва́ец уругва́ец, -ва́йца м.

Уругва́й Уругва́й, -ва́я м.;

Восто́чная Респу́блика Уругва́й Усхо́дняя Рэспу́бліка Уругва́й.

уругва́йка уругва́йка, -кі ж.;

уругва́йский уругва́йскі.