обню́хивать несов. абню́хваць;
обню́хиваться возвр., страд., разг. абню́хвацца.
обня́тый
1. абня́ты, мног. паабніма́ны, паабдыма́ны;
2. перен. ахо́плены; аго́рнуты; апанава́ны;
3. перен. ахо́плены, абня́ты; см. обня́ть.
обня́ть сов.
1. абня́ць, мног. паабніма́ць, паабдыма́ць;
2. перен. (охватить) ахапі́ць; (окутать) агарну́ць; (овладеть) апанава́ць;
пла́мя о́бняло дом по́лымя ахапі́ла дом;
обня́ть взгля́дом окре́стности ахапі́ць по́зіркам навако́лле;
3. перен. (постичь) ахапі́ць, абня́ць;
обня́ть умо́м ахапі́ць (абня́ць) ро́зумам; см. обнима́ть;
обо предлог, см. оI, об.
обо́бранный
1. абабра́ны, мног. паабіра́ны;
2. абабра́ны, мног. паабіра́ны, абадра́ны, мног. паабдзіра́ны; см. обобра́ть;
обобра́ть сов., разг.
1. (собрать) абабра́ць, мног. паабіра́ць;
обобра́ть я́годы с куста́ абабра́ць (паабіра́ць) я́гады з куста́;
2. (ограбить) абабра́ць, мног. паабіра́ць, абадра́ць, мног. паабдзіра́ць.
обобра́ться сов. / не обобра́ться разг. не абабра́цца;
хлопо́т не оберёшься кло́пату не абярэ́шся.
обобща́ть несов. абагульня́ць;