обня́ть сов.

1. абня́ць, мног. паабніма́ць, паабдыма́ць;

2. перен. (охватить) ахапі́ць; (окутать) агарну́ць; (овладеть) апанава́ць;

пла́мя о́бняло дом по́лымя ахапі́ла дом;

обня́ть взгля́дом окре́стности ахапі́ць по́зіркам навако́лле;

3. перен. (постичь) ахапі́ць, абня́ць;

обня́ть умо́м ахапі́ць (абня́ць) ро́зумам; см. обнима́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)