Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

урождённый

1. прич. наро́джаны; см. уроди́ть 2;

2. прил. (о девичьей фамилии замужней женщины) наро́джаная;

Валенти́на Степа́новна Кучи́нская, урождённая Го́лубева Валянці́на Сцяпа́наўна Кучы́нская, наро́джаная Го́лубева;

3. прил., уст. (прирождённый) прыро́джаны.

уроже́нец ураджэ́нец, -нца м.;

уроже́нка ураджэ́нка, -кі ж.

уро́к в разн. знач. уро́к, -ка м.;

уро́к иностра́нного языка́ уро́к заме́жнай мо́вы;

э́то послу́жит ему́ уро́ком гэ́та паслу́жыць (бу́дзе) яму́ ўро́кам;

брать уро́ки (чего-л. у кого-л.) браць уро́кі (чаго-небудзь у каго-небудзь);

дава́ть уро́ки (где-л., кому-л.) дава́ць уро́кі (дзе-небудзь, каму-небудзь).

уро́лог мед. уро́лаг, -га м.;

урологи́ческий уралагі́чны;

уроло́гия мед. урало́гія, -гіі ж.

уро́метр мед. уро́метр, -ра м.

уро́н м. стра́та, -ты ж., шко́да, -ды ж., уро́н, -ну м.

уро́ненный

1. упу́шчаны; вы́пушчаны; згу́блены; скі́нуты;

2. стра́чаны; см. урони́ть 1, 5;