Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

угово́р м.

1. (действие) угаво́р, -ру м.; угаво́рванне, -ння ср.;

2. разг. (взаимное соглашение) угаво́р, -ру м., умо́ва, -вы ж.; (договорённость) дагаво́ранасць, -ці ж., дамо́ўленасць, -ці ж.; (действие) дамаўле́нне, -ння ср.;

угово́р доро́же де́нег угаво́р (умо́ва) даражэ́й за гро́шы;

угово́рённый угаво́раны;

уговори́ть сов. угавары́ць;

уговори́ться разг. (условиться) угавары́цца, умо́віцца; (договориться) дагавары́цца, дамо́віцца;

угово́рный разг. умо́ўлены;

угово́рчивый разг. згаво́рлівы, пада́тлівы, памярко́ўны;

угово́рщик угаво́ршчык, -ка м.;

угово́рщица угаво́ршчыца, -цы ж.

уго́да / в уго́ду каб дагадзі́ць.

уго́ден, см. уго́дный.