Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отва́живать несов., разг. адва́джваць, адву́чваць, адахво́чваць.

отва́живатьсяI несов., возвр., страд. адву́чвацца, адахво́чвацца; см. отва́диться, отва́живать.

отва́живатьсяII несов. (к отва́житься) адва́жвацца, асме́львацца.

отва́житься сов. адва́жыцца, асме́ліцца;

отва́жно нареч. адва́жна, сме́ла;

отва́жность адва́жнасць, -ці ж., сме́ласць, -ці ж.;

отва́жный адва́жны, сме́лы.

отва́л м.

1. адва́л, -лу м.;

2. (в плуге) акладня́, -ні ж.; палі́ца, -цы ж., адва́л, -ла м.;

3. (в грейдере) адва́л, -ла м.;

4. горн. адва́л, -лу м.;

накорми́ть до отва́ла накармі́ць да адва́лу.

отва́ленный адва́лены; адкі́нуты; см. отвали́ть 1;

отва́ливание

1. адва́льванне, -ння ср.; адкіда́нне, -ння ср.;

2. адплыва́нне, -ння ср.; см. отва́ливать;