Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отпи́ленный адпілава́ны, мног. паадпіло́ўваны, адрэ́заны, мног. паадраза́ны;

отпи́ливать несов. адпіло́ўваць, адраза́ць;

отпи́ливаться страд. адпіло́ўвацца, адраза́цца;

отпили́ть сов. адпілава́ць, мног. паадпіло́ўваць, адрэ́заць, мног. паадраза́ць;

отпи́лка адпіло́ўка, -кі ж.

отпира́тельство адмаўле́нне, -ння ср., адпіра́нне, -ння ср., адрака́нне, -ння ср.

отпира́ть несов. адмыка́ць; адчыня́ць; (задвижку) адсо́ўваць; (крючок) адшчэ́пліваць, адшчапля́ць.

отпира́ться несов.

1. (открываться) адмыка́цца; адчыня́цца; адсо́ўвацца; адшчэ́плівацца, адшчапля́цца;

2. (отказываться) разг. адмаўля́цца, адпіра́цца; адрака́цца;

3. страд. адмыка́цца, адчыня́цца; адсо́ўвацца, адшчэ́плівацца, адшчапля́цца; см. отпира́ть.

отпирова́ть сов., в разн. знач. адбалява́ць, адбанкетава́ць.

отпи́санный

1. апі́саны, мног. паапі́сваны;

2. пераве́дзены, перада́дзены;

3. адпі́саны, мног. паадпі́сваны; см. отписа́ть 1—3.