обве́шиватьсяIII несов., возвр., страд., геод. (обставляться вехами) атычко́ўвацца, тычкава́цца.
обве́шить сов., геод. (обставить вехами) атычкава́ць.
обве́ять (к обве́ивать) сов., с.-х. абве́яць.
обвёрнутый (чем) абвіну́ты, абго́рнуты, мног. паабго́ртваны; (во что) укру́чаны, мног. паўкру́чваны, завіну́ты, заго́рнуты, мног. пазаго́ртваны; (о книге, тетради и т. п.) абго́рнуты, мног. паабго́ртваны, абло́жаны; (обмотанный) абкру́чаны, мног. паабкру́чваны; см. обверну́ть.
обвёртка ж.
1. разг. (действие) абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., заго́ртванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвёртыватьI;
2. бот. абго́ртка, -кі ж.;
обвёртывание абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., заго́ртванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвёртыватьI.
обвёртыватьI (к обверну́ть) несов., разг. (чем) абвіна́ць, абго́ртваць; (во что) укру́чваць, завіна́ць, заго́ртваць; (книгу, тетрадь и т. п.) абго́ртваць, абклада́ць; (обматывать) абкру́чваць.
обвёртыватьII (к обверну́ть) несов., прост. абкру́чваць, абве́рчваць.