обвёртка ж.

1. разг. (действие) абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., заго́ртванне, -ння ср.; абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвёртыватьI;

2. бот. абго́ртка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)