Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́нудить сов. вы́мусіць, зму́сіць, прыму́сіць; см. вынужда́ть.

вынужда́ть несов. вымуша́ць, змуша́ць, прымуша́ць;

мете́ль вынужда́ет нас иска́ть ночле́га мяце́ліца вымуша́е (прымуша́е) нас шука́ць начле́гу;

вынужда́ть призна́ние (согла́сие) вымуша́ць прызна́нне (зго́ду);

вынужда́ться страд. вымуша́цца, змуша́цца, прымуша́цца.

вынужде́ние ср. змушэ́нне, -ння ср., прымушэ́нне, -ння ср.; прыму́с, -су м.

вы́нужденно нареч. вы́мушана, зму́шана;

вы́нужденный

1. прич. вы́мушаны, зму́шаны, прыму́шаны;

вы́нужденный обстоя́тельствами вы́мушаны акалі́чнасцямі;

2. прил. вы́мушаны;

вы́нужденная поса́дка ав. вы́мушаная паса́дка.

вы́нутый вы́няты, мног. павыма́ны;

вы́нуть сов.

1. вы́няць, мног. павыма́ць;

2. портн. вы́разаць, мног. павыраза́ць, павырэ́зваць;

вы́нуться вы́няцца, мног. павыма́цца.

выны́ривать несов. выны́рваць.