Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́нос м.

1. вы́нас, -су м.;

2. (способ запряжки) а) (сбоку) прыпрэ́жка, -кі ж.; б) (гуськом) цу́гам, наўсця́ж;

вы́носить сов.

1. прям., перен. вы́насіць;

вы́носить ребёнка вы́насіць дзіця́;

вы́носить свой план вы́насіць свой план;

2. (всё, многое) разг. вы́насіць, павыно́сіць;

выноси́ть несов.

1. в разн. знач. выно́сіць; (о впечатлении — ещё) атры́мліваць;

2. (быстро вывозить) выно́сіць;

3. (выдерживать) выно́сіць, зно́сіць, выце́рпліваць; см. вы́нести;

вы́носиться сов. вы́насіцца;

выноси́ться несов.

1. выно́сіцца; см. вы́нестись;

2. страд. выно́сіцца; атры́млівацца; см. выноси́тьII 1;

вы́носка

1. (действие) вы́наска, -кі ж.;

2. (сноска) зно́ска, -кі ж., заўва́га, -гі ж.

выно́сливость трыва́ласць, -ці ж., цягаві́тасць, -ці ж., выно́слівасць, -ці ж.;

выно́сливый трыва́лы, цягаві́ты, выно́слівы.

выносно́й

1. (выносимый) вынасны́;

выносна́я графа́ вынасна́я графа́;

2. (запряжённый на вынос) прыпражны́;

выносна́я па́ра лошаде́й прыпражна́я па́ра ко́ней.

вы́ношенный прич., прил. вы́нашаны.