Verbum

отозва́ть сов.

1. (заставить отойти) адклі́каць, адазва́ць, мног. паадзыва́ць;

2. (прекратить функции кого-л.) офиц. адклі́каць;

отозва́ться

1. адклі́кнуцца, адгукну́цца, адазва́цца;

2. (дать отзыв) адазва́цца;

3. перен. (повлиять на кого-, что-л.) адбі́цца.

отойти́ сов.

1. (отдалиться) адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць, адысці́ся;

2. (отступить) воен. адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць;

3. (отклониться) адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць, адхілі́цца, мног. паадхіля́цца, адступі́ць;

4. (отстать) адста́ць;

5. (прийти в себя) ачу́цца, адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць; (ожить) акрыя́ць;

6. (умереть) уст. скана́ць, паме́рці.

отоларинго́лог мед. оталарынго́лаг, -га м.;

отоларингологи́ческий оталарынгалагі́чны;

отоларинголо́гия оталарынгало́гія, -гіі ж.

отоли́т анат. аталі́т, -та м.

отологи́ческий аталагі́чны;

отоло́гия мед. атало́гія, -гіі ж.

ото́мкнутый адамкнёны, адамкну́ты, мног. паадмыка́ны;