Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отреше́ние (действие) адхіле́нне, -ння ср., вызвале́нне, -ння ср., зня́цце, -цця ср. (з чаго);

отрешённость (отчуждённость) адлу́чанасць, -ці ж.;

отрешённый адхі́лены, вы́звалены, зня́ты (з чаго);

отреши́ть сов. адхілі́ць, вы́зваліць, зняць (з чаго);

отреши́ть от до́лжности адхілі́ць (вы́зваліць) ад паса́ды, зняць з паса́ды;

отреши́ться вы́зваліцца; адмо́віцца;

отреши́ться от мы́сли о чём-л. вы́зваліцца (адмо́віцца) ад ду́мкі аб чым-не́будзь.

отрёпанный разг. абтрапа́ны.

отрёпки ед. нет (остатки от обработки льна, пряжи) спец. атрэ́п’е, -п’я ср., мн. нет.

отри́нутый адры́нуты;

отри́нуть сов., уст. адры́нуць.

отрица́ние ср.

1. (действие) адмаўле́нне, -ння ср.;

2. (отрицательный ответ) адмо́ва, -вы ж., адмаўле́нне, -ння ср.;

3. грам. адмо́ўе, род. адмо́ўя ср.;