Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отвёртка ж.

1. (действие) адкру́чванне, -ння ср.;

2. (инструмент) адвёртка, -кі ж.;

отвёртывать несов.

1. (отвинчивать) адкру́чваць;

2. (вертя, отламывать) адкру́чваць, адло́мліваць, адло́мваць;

3. (повёртывать в сторону) адваро́чваць;

отвёртываться

1. (отвинчиваться) адкру́чвацца;

2. (отламываться) разг. адкру́чвацца; адло́млівацца, адло́мвацца;

3. перен. адкру́чвацца, выкру́чвацца; см. отверте́ться;

4. (откидываться) адхіля́цца, адхіна́цца;

5. (поворачивать своё лицо в другую сторону) адваро́чвацца;

6. перен. (от кого-, чего-л.) адваро́чвацца; см. отверну́ться 3, 4;

7. страд. адкру́чвацца; адло́млівацца, адло́мвацца; адваро́чвацца; см. отвёртывать.

отвива́ть несов. адвіва́ць;

отвива́ться страд. адвіва́цца.

отви́ливание разг. адкру́чванне, -ння ср., ухіле́нне, -ння ср.;

отви́ливать несов., разг. адкру́чвацца, ухіля́цца;

отвильну́ть сов. адкруці́цца, ухілі́цца.

отвинти́ть сов. адшрубава́ць, мног. паадшрубо́ўваць, адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

отвинти́ться адшрубава́цца, мног. паадшрубо́ўвацца, адкруці́цца, мног. паадкру́чвацца.