вымета́ться несов.
1. (убираться прочь) прост. вымята́цца; см. вы́местись;
2. страд. вымята́цца; см. вымета́ть.
вы́метенный вы́мецены, мног. павымята́ны.
вы́метить сов. пазна́чыць, паме́ціць.
вы́метка ж., портн. абкіда́нне, -ння ср., абкі́дванне, -ння ср.
вымеча́ть несов. зна́чыць, памяча́ць;
вымеча́ться страд. зна́чыцца, памяча́цца.
вы́меченный пазна́чаны, паме́чаны.
вы́мешанный вы́мешаны;
вы́мешать сов. вы́мешаць;
вы́мешаться вы́мешацца.