Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отни́зываться страд. адні́звацца.

отникелиро́ванный аднікелірава́ны;

отникелирова́ть сов. аднікелірава́ць.

отнима́ние

1. адніма́нне, -ння ср., адыма́нне, -ння ср.;

2. адбіра́нне, -ння ср.;

3. адніма́нне, -ння ср., адву́чванне, -ння ср.;

4. адніма́нне, -ння ср., адыма́нне, -ння ср.; см. отнима́ть;

отнима́ть несов.

1. адніма́ць, адыма́ць; (здоровье — ещё) адбіра́ць;

2. (брать силой) адбіра́ць;

3. (ребёнка от груди) адніма́ць, адву́чваць;

4. (вычитать) разг. адніма́ць, адыма́ць; см. отня́ть;

отнима́ться

1. (парализоваться) адыма́цца; см. отня́ться;

2. страд. адніма́цца, адыма́цца, адбіра́цца; адву́чвацца; см. отнима́ть.

отно́с спец. адно́с, -су м.

относи́тельно

1. нареч. адно́сна, бо́льш-менш, параўна́льна;

о́пыт прошёл относи́тельно уда́чно до́след прайшо́ў бо́льш-менш уда́ла;

2. предлог с род. (по отношению) адно́сна (каго, чаго), што ты́чыцца (каго, чаго), у дачыне́нні (каго, чаго), аб (кім, чым), пра (каго, што);

относи́тельно его́ возвраще́ния све́дений нет аб яго́ зваро́це (пра яго́ зваро́т, што ты́чыцца яго́ зваро́ту, адно́сна яго́ зваро́ту) ве́стак няма́;

относи́тельность адно́снасць, -ці ж.;

тео́рия относи́тельности тэо́рыя адно́снасці;

относи́тельный адно́сны;

относи́тельное местоиме́ние грам. адно́сны займе́ннік.