уплы́ть сов.
1. паплы́сці, паплы́ць; (выплыть) вы́плысці, вы́плыць; (отплыть) адплы́сці, адплы́ць; (сплыть) сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць; (заплыть) заплы́сці, заплы́ць;
парохо́д уплы́л ра́но у́тром парахо́д адплы́ў ра́ніцай;
плове́ц уплы́л в мо́ре плыве́ц паплы́ў (заплы́ў) у мо́ра;
2. перен. (пройти, миновать), разг. прайсці́, міну́ць; сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць;
нема́ло вре́мени уплы́ло с тех пор няма́ла ча́су прайшло́ (міну́ла) з той пары́;
3. перен. (исчезнуть, израсходоваться), разг. сплы́сці, сплыць, зні́кнуць;
де́ньги уплы́ли в один день гро́шы сплылі́ за адзі́н дзень.
упова́ние ср., уст. спадзява́нне, -ння ср.; (надежда) надзе́я, -дзе́і ж.;
упова́ть несов., уст. спадзява́цца.
уподо́бить сов. прыпадо́бніць (да каго, да чаго); (сравнить) параўна́ць (з кім, з чым);
уподо́биться стаць падо́бным (да каго, да чаго, на каго, на што), прыпадо́бніцца (да каго, да чаго);
уподобле́ние
1. (действие) прыпадабне́нне, -ння ср. (да каго, да чаго); параўна́нне, -ння ср. (з кім, з чым); неоконч. прыпадо́бніванне, -ння ср. (да каго, да чаго); параўно́ўванне, -ння ср. (з кім, з чым);
2. (фигура сравнения) прыпадабне́нне, -ння ср.; (сравнение) параўна́нне, -ння ср.;
3. лингв. прыпадабне́нне, -ння ср.;
уподо́бленный прыпадо́бнены (да каго, да чаго); параўна́ны (з кім, з чым);
уподобля́ть несов. прыпадабня́ць (да каго, да чаго); (сравнивать) параўно́ўваць (з кім, з чым);
уподобля́ться
1. станаві́цца падо́бным (да каго, да чаго, на каго, на што); прыпадабня́цца (да каго, да чаго);
2. страд. прыпадабня́цца (да каго, да чаго); параўно́ўвацца (з кім, з чым); см. уподобля́ть.
упое́ние ср. (восторг) захапле́нне, -ння ср.; (очарование) зачарава́нне, -ння ср., чаро́ўнасць, -ці ж.; (экстаз) экста́з, -зу м.; (наслаждение) асало́да, -ды ж.;
быть в упое́нии быць у захапле́нні (зачарава́ным, у экста́зе);
упое́ние успе́хом захапле́нне по́спехам;
про́сто упое́ние! разг. про́ста асало́да!