Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отлупцо́ванный адлупцава́ны.

отлуча́ть несов. адлуча́ць, адлу́чваць;

отлуча́ться возвр., страд. адлуча́цца, адлу́чвацца;

отлуче́ние адлучэ́нне, -ння ср.;

отлучённый адлу́чаны;

отлучи́ть сов. адлучы́ць, мног. паадлу́чваць;

отлучи́ться адлучы́цца, мног. паадлу́чвацца.

отлу́чка адлу́чка, -кі ж.

отлы́нивание адві́льванне, -ння ср., ухіле́нне, -ння ср.;

отлы́нивать несов., разг. адві́льваць, ухіля́цца.