отве́тчица адка́зчыца, -цы ж.
отвеча́ть несов.
1. в разн. знач. адка́зваць;
отвеча́ть на вопро́с адка́зваць на пыта́нне;
отвеча́ть за свой посту́пок адка́зваць за свой учы́нак;
отвеча́ть на дру́жбу дру́жбой адка́зваць на дру́жбу дру́жбай;
2. (соответствовать) адпавяда́ць;
отвеча́ть тре́бованиям адпавяда́ць патрабава́нням.
отве́шенный
1. адва́жаны;
2. адве́шаны; см. отве́сить;
отве́шивание
1. адва́жванне, -ння ср.;
2. адве́шванне, -ння ср.; см. отве́шивать;
отве́шивать несов.
1. (взвешивать) адва́жваць, ва́жыць;
2. (отвесом) спец. адве́шваць;
отве́шиваться страд.
1. адва́жвацца, ва́жыцца;
2. адве́швацца; см. отве́шивать.
отве́янный адарфава́ны; адве́яны;
отве́ять сов. (к отве́ивать) с.-х. (машиной) адарфава́ць; (ручным способом) адве́яць;
отве́яться с.-х. адарфава́цца; адве́яцца.
отвёрнутый
1. адкру́чаны, мног. паадкру́чваны;
2. адкру́чаны, мног. паадкру́чваны, адлама́ны, мног. паадло́мліваны, паадло́мваны;
3. адве́рнуты, мног. паадваро́чваны;
4. адхі́лены, мног. паадхіля́ны, адхіну́ты, мног. паадхіна́ны; см. отверну́ть.