Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наме́тить сов.

1. (поставить метку) наме́ціць, несов. панамяча́ць, назна́чыць, мног. паназнача́ць;

2. (план, линию поведения и т. п.) наме́ціць, мног. панамяча́ць; (набросать) накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

3. (кандидата) наме́ціць, мног. панамяча́ць, вы́значыць, мног. павызнача́ць;

4. (нацелить) разг. нацэ́ліць, наме́ціць;

наме́титься

1. наме́ціцца; (установиться) вы́значыцца;

2. (нацелиться) разг. нацэ́ліцца, наме́ціцца.

намеча́ть несов.

1. (ставить метку) намяча́ць, ме́ціць, зна́чыць, пазнача́ць;

2. (план, линию поведения и т. п.) намяча́ць; (набрасывать) накіда́ць, накі́дваць;

3. (кандидата) намяча́ць, вызнача́ць;

намеча́ться

1. намяча́цца; (устанавливаться) вызнача́цца;

2. страд. намяча́цца, зна́чыцца; накіда́цца, накі́двацца; вызнача́цца; см. намеча́ть.

наме́ченный

1. (помеченный) наме́чаны, назна́чаны, пазна́чаны;

2. (о плане, линии поведения и т. п.) наме́чаны; (набросанный) накі́даны;

3. (кандидат) наме́чаны, вы́значаны; см. наме́тить.

намечта́ться сов. нама́рыцца.

наме́шанный намяша́ны;

намеша́ть сов. намяша́ць, мног. панаме́шваць.

наме́шиватьI несов. (к намеси́ть) наме́шваць.

наме́шиватьII несов. (к намеша́ть) наме́шваць.