наме́тить сов.

1. (поставить метку) наме́ціць, несов. панамяча́ць, назна́чыць, мног. паназнача́ць;

2. (план, линию поведения и т. п.) наме́ціць, мног. панамяча́ць; (набросать) накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

3. (кандидата) наме́ціць, мног. панамяча́ць, вы́значыць, мног. павызнача́ць;

4. (нацелить) разг. нацэ́ліць, наме́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)