Verbum

odciążenie

н. аблягчэнне, палягчэнне; разгрузка;

odciążenie ruchu kołowego w godzinach wieczornych — змяншэнне руху транспарту ў вячэрнія гадзіны;

odciążenie od zajęć — вызваленне ад працы

odciążyć

зак. аблягчыць; зменшыць нагрузку;

odciążyć kogo od obowiązków — вызваліць каго ад абавязкаў

odcień

м. адценне; нюанс

odcierpieć

зак. адпакутаваць

odcięcie

н.

1. адсячэнне;

2. мед. ампутацыя

odcięty

odcięt|y

1. адсечаны; адрэзаны;

być ~ym od świata — быць адрэзаным ад свету;

2. ~a ж. мат. абсцыса

odcinać

незак. адсякаць, адразаць, адрэзваць

odcinać się

odcina|ć się

незак.

1. адасабляцца; ізалявацца; адмяжоўвацца;

2. перан. агрызацца;

3. вылучацца, вызначацца;

drzewa ~ją się na tle nieba — дрэвы вылучаюцца на фоне неба

odcinek

м.

1. адрэзак;

odcinek materiału — адрэзак тканіны;

odcinek czasu — адрэзак часу;

2. участак;

ważny odcinek pracy — важны ўчастак (важная галіна) работы;

odcinek obrony вайск. участак абароны;

odcinek kolejowy — перагон;

3. мат. сегмент

odcisk, ~u

м.

1. адбітак;

odcisk rośliny skamieniałej — адбітак акамянелай расліны;

2. мазоль; вадзянік; муляк; падбой;

nastąpić (nadepnąć) komu na odcisk — наступіць каму на мазоль