dotrzymać
зак. датрымаць, стрымаць;
dotrzymać obietnicy — стрымаць абяцанне;
dotrzymać kroku komu/czemu — ісці ў нагу з кім/чым;
dotrzymać placu (pola) komu — уст. не саступіць каму; устаяць перад кім
dotrzymywać
незак. датрымліваць, стрымліваць;
dotrzymywać kroku — ісці ў нагу
dotychczas
да гэтага часу, да гэтай пары, дагэтуль
dotychczasowy
які існуе да гэтага часу (да гэтай пары)
dotyczyć
dotycz|yć
незак. датычыць, датычыцца, тычыцца;
to mnie nie ~y — гэта мяне не тычыцца (не датычыцца, не датычыць);
szczegóły ~ące tej sprawy — дэталі, якія адносяцца да гэтай справы
dotyczyć się
незак. датычыцца, тычыцца;
гл. dotyczyć
dotyk, ~u
м. дотык;
zmysł ~u — пачуццё дотыку
dotykać
dotyka|ć
незак.
1. kogo/czego датыкацца, дакранацца да каго/чаго, кранаць што;
2. czego прымыкаць; сутыкацца; мець агульную мяжу;
ulica dotykać parku — вуліца прымыкае да парка
dotykać się
незак. kogo/czego датыкацца, дакранацца да каго/чаго;
dotykać się drzew — дакранацца да дрэў