Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dopadać

I незак. разм.

kogo/czego, do kogo/czego 1. дабягаць, дабірацца; дасягаць да каго/чаго;

2. хапаць каго/што; накідвацца на каго/што

II зак.

наваліць (пра снег); наліць (пра дождж)

dopalać

незак.

1. дакурваць;

2. дапальваць

dopalać się

незак.

1. дакурвацца;

2. дапальвацца

dopalić

зак.

1. дакурыць;

2. дапаліць

dopalić się

dopali|ć się

зак. дагарэць;

świeca się ~ła — свечка дагарэла

doparzać

незак.

1. запарваць; заварваць (дадаткова);

2. дапарваць

doparzyć

зак.

1. запарыць; заварыць (дадаткова);

trzeba doparzyć herbaty — трэба яшчэ запарыць гарбаты (чаю);

2. дапарыць

dopasować

зак. дапасаваць, прыстасаваць, прыгнаць, прыладзіць

dopasować się

зак. прыстасавацца;

dopasować się do sytuacji — прыстасавацца да сітуацыі

dopasowywać

незак. дапасоўваць, прыганяць, прыладжваць